18/12/08

Felicidades, constitución!




O 5 de decembro rematou a colocación da exposición sobre os 30 aniños que cumpre a Constitución Española.
Esta actividade organizouna o departamento de C.C.S.S e o alumnado do Instituto.
Os rapaces/as de 2º E.S.O realizaron coa nova profesora Silvia carteis sobre os dereitos humanos. Os de 1º E.S.O colaboraron recollendo testemuñas das persoas maiores sobre como se sentiron cando morreu Franco dirixidos polo profesor Adrián. Por último os de 3º E.S.O realizaron carteis do Estatuto de Autonomía e da Constitución co profesor Xoán e mais Adrián. Nós, alumnos/as de 4ºESO,que estamos estudando o século XX, imos facer entrevistas aos nosos avós/as ou a algunhas persoas maiores que teñamos a man sobre as reaccións á morte de Franco, golpe de Estado do 23F… A intención é que coñezamos e, sobre todo, PENSEMOS o significado da Constitución e o seu contexto.
Como podedes observar, no corredor de arriba do noso Instituto en cada parede colocáronse carteis, mapas, debuxos, fotografías… que explican o período histórico de antes e despois do 36, os 30 anos da Constitución, así como o aniversario do Estatuto de Autonomía de Galicia e a Declaración dos dereitos humanos. Un excelente traballo que nos serviu para entender mellor o noso pasado. Moitas grazas ao Departamento de CC.SS. e … que sigan así!!

Carla e Saray

4/12/08

Made in Galiza, unha lectura ... DIFERENTE





INSTRUCCIONES PARA APRENDER A HABLAR EN GALLEGO
Welcome to the best method to learn Galician! Bienvenu à la meilleure méthode pour apprendre le galicien! El primer paso que debería dar la persona que pretenda empezar a hablar gallego es sacarse una fotografía tamaño carné para tener un recuerdo de cómo era antes de saber hablar gallego...

Made in Galiza, páx. 36

Instrucións para empezar a falar galego, prospecto médico da lingua galega, un método de autohipnose para falar a nosa lingua sen prexuízos, un relato que é unha soa frase... A imaxinación e o humor retranqueiro sobrancean por todo o libro de Séchu Sende, lectura escollida para o alumnado de 3º ESO nesta primeira avaliación. É un libro atrevido, rebelde... diferente.

Achégate á nosa realidade lingüística da man de Séchu Sende e opina ...

3/12/08

Unha de vampiros...Saga Crepúsculo



Hai uns meses, unha das miñas enfermeiras comentábame incrédula e emocionada que a súa filla adolescente enganchárase por primeira vez á lectura, de feito, pegáralle tan forte que levaba o libro con ela a todas partes.
Pregunteille con curiosidade polo título do libro que obrara a milagre: "Crepúsculo"

O mellor de todo era que o libro formaba parte dunha saga xunto con "Luna Nueva" , "Eclipse" e "Amanecer" polo que a súa filla seguiría a ler durante unha tempada.

Desde entón, como soe pasar nestes casos, non deixo de tropezarme con referencias ao libro, máis á película que se estrea estes días.

Miles de fans en todo o mundo, centos de videos en youtube, páxinas web, foros e blogs adicados á novela parecen demostrar que a filla da miña enfermeira non é a única que sucumbe a esta historia de amor "imposible" entre unha adolescente e un vampiro que terá 17 anos por toda a eternidade.



2/12/08

Entre Juanes anda el juego (o de Juan Gelman a Juan Marsé)

Acabamos de inscribir en el cuadro de honor de los premios Cervantes a todo un señor de la palabra, Juan Marsé, catalán de 75 tacos. Me pides que diga algo y a ello voy. Mirando su retrato, tiene toda la pinta de un boxeador “sonao” y si esperas que su jeta esboce y amague una sonrisa, pues espera sentada. ¿Sabías que el apellido Marsé e adoptado/adoptivo? De padre desconocido o no reconocido, su madre biológica, muerta en el parto, se apellidaba Faneca. Estarás conmigo, oh ilustre creadora del blog calixtino, que Juan Faneca resulta más sonoro, significativo y… playero. Pero vengamos a la obra. De todo su catálogo me quedo con “La muchacha de las bragas de oro”, por lo sugeridor, por el Premio Planeta que le supuso y tal. Eso sí, su obra cumio es sin duda ÚLTIMAS TARDES CON TERESA, en la que se consagra el antihéroe PIJOAPARTE, mozo charnego del barrio barcelonés del Guinardó, que se enamora de Tere., niña bien, algo rebelde e ingenua. Para cerrar un trío, si “Las bragas” es el violín, “Últimas tardes” es el piano, digamos que “Rabos de lagartija”, una de sus penúltimas obras, es… el violonchelo (ejem!). ¿Su estilo, su prosa, su rumbo? Pues una mezcla de esqueleto y corazón, de basura y magia, a veces sacude como un trueno, a veces acaricia como una pluma de ganso. Y, sí, ácido, muy ácido y corrosivo (qué le voy a decir a la experta en materia de ácidos y oxácidos…) De Juan Marsé sabrá más quien leyere.
La tarde-noche está diluviana y quiero soltar este portátil de mi hija que no tiene ni rato. Lamento no recordar la letra, pero sí la música de una frase de Marsé: Mi mayor deseo es vivir siempre un amor imposible. De acuerdo, don Juan.
José Luís