1/10/08

O meu fragmento favorito

E para inaugurar a sección de citas e fragmentos favoritos, aí vos deixo o meu. A elección non era doada xa que son moitas as citas que me viñan á cabeza pero había que escoller unha. Espero que vos guste (Ana, a profe de Física e Química).

-El mundo es eso-reveló-. Un montón de gente, un mar de fueguitos.
Cada persona brilla con luz propia entre todas las demás. No hay dos fuegos iguales. Hay fuegos grandes y fuegos chicos y fuegos de todos los colores. Hay gente de fuego sereno que ni se entera del viento, y gente de fuego loco, que llena el aire de chispas. Algunos fuegos, fuegos bobos, no alumbran ni queman; pero otros arden la vida con tantas ganas que no se puede verlos sin parpadear, y quien se acerca, se enciende.
El libro de los abrazos
Eduardo Galeano

10 comentarios:

Anónimo dijo...

Unha cita moi bonita e que da moito xogo: porque hai materiais que o fan medrar porque arden mellor e outros que arden fatal. E cada un ten que buscar na vida a maneira de avivar a súa fogueira.:)

irma dijo...

Non me extraña que sexa a túa cita favorita é preciosa.

biblosvivos@gmail.com dijo...

Moitas grazas

Anónimo dijo...

Ana son Jésica Nnovás
Me encantou o fragmento pero teño que admitir que o trincipio non o entendia moi ben...peo terminei pillandoo
tamen me gustou o blog esta moi ben escepto os coñores son mui sosos jejeje pero esta mu ben

bueno saludos
jesica

biblosvivos@gmail.com dijo...

Sí, bueno a min tamén me daba a impresión de que igual as cores son un pouco serias para vós pero, a verdade aínda son novata nisto, e supoño que se nota que eu teño outra idade, :))

Anónimo dijo...

Inclúo un fragmento da novela que estou a ler, A vida nova de Madame Bovary, de Xosé Carlos Caneiro, o escritor de Verín. Nel, Hermelinda, fala do seu pai a unha amiga:
"-O meu pai chámame floco de millo. E non fala arxentino porteño. Pero fala dos soños e das cousas imposibles e das maravillas que aparecen pola noite... e do amencer. O meu pai fala moito do amencer, pensa que hai que recibilo con aplausos, para que non se nos enfade e marche para sempre e nos deixe sen luz. O meu pai está moi tolo, ¿verdade Luzdivina? Mesmo canta o bolero con que vostede se ergueu esta mañá. Eu regaleille o disco. "Voy a perder la cabeza por tu amor", que fermoso."

Tamén eu así aplaudo esta nova iniciativa dos responsables da biblioteca, para que non nos deixedes sen a luz dos libros, que tan calidamente nos iluminan...

biblosvivos@gmail.com dijo...

Grazas. Ten moi boa pinta, haberá que leelo!

Anónimo dijo...

Hola Ana,son ESther.ç
A verdade é que o principio eu tampouco entendía o que querí dicir a túa cita pero agora vou collendoa.

A miña é:La ciencia me dice que Dios ha de existir.Mi mente me dice que nunca comprenderé a Dios y mi corazón me dice que es algo que me sobrepasa.

Hablando del blog, estoy de acuerdo con Jesi(Novys)están los colores un poco sosos,pero estamos aqui para ayudarte!!!!jajaja.


TE queremos Ana y valoramos mucho tu esfuerzo.


Besos

biblosvivos@gmail.com dijo...

E eu valoro moito a vosa participación e que deixedes as vosas opinións e comentarios. Isto témolo que facer entre tod@s e para tod@s. Grazas

Anónimo dijo...

ola ana deixote hoxe o meu comentario xq non me puiden pasar antes de de paso aprobeito para decir qe o bautizo da biblio gustoume

adeus

bkos