"Aos once anos, rompín o meu porquiño e fun visitar as putas."Así comeza a historia de Momo, un rapaz xudeu, que creceu sen coñecer o cariño nin os aloumiños nin os xogos, na rúa azul do París dos anos 60 e que traba amizade cun tendeiro sufí que lle ensinará o significado da tenrura.
Entre ámbolos dous medrará unha relación que non entende de diferenzas culturais nin relixiosas. Momo aportará inxenuidade e vitalidade e Ibrahim daralle a familia que non tivo e lle ensinará a transformar a vida cun sorriso.
Se todo isto non vos anima, aínda hai outra boa nova para os preguiceiros, é moi curtiño e ten a letra grande. Vaia, que se le nun pestanexo!
Sei que algúns de vós xa o lestes e outros o estades a ler agora, así que deixádenos a vosa opinión!
Este libro de Eric-Emmanuel Schmitt tamén ten versión cinematográfica. Aquí vos deixo unha pequena mostra dalgunhas escenas (en francés, que axiña se aveciña o intercambio, e hai que ir practicando).
Este libro de Eric-Emmanuel Schmitt tamén ten versión cinematográfica. Aquí vos deixo unha pequena mostra dalgunhas escenas (en francés, que axiña se aveciña o intercambio, e hai que ir practicando).
36 comentarios:
pareceme un libro que transmite un sentimento moi importante como e a amizade.Amin persoalmnte gstoume moito!!
Eu penso que é un libro que engana. Baixo a súa aparencia de libro fácil, rápido de ler, encerra reflexións e ideas que convén comentar neste foro. Que representan as dúas flores secas que o señor Ibrahim gardaba no interior do Corán? Popol, o irmán de Momo, existiu realmente? Por que o pai de Momo ten ese comportamento tan frío e duro con el? Por que se suicida? Que vos parece ese final entre a nai e Momo? Que se queren dicir a través da suposta viaxe dos dous irmáns moi lonxe? A min gustoume moito, porque presenta sen artificios, moi sinxelamente unha fermosa historia que, anque triste, tamén poden ser feliz.
Sí, tes razón. Un queda con un montón de preguntas sen respostas sobre as que reflexionar ao acabar de lelo (menos a do viaxe dos dous irmás que diso non me decatei)e sobre todo queda impregnado dunha sensación de esperanza, que coma ben precioso que é, nunca está de máis.
O de libro fácil non lle quita ningún mérito, de feito o meu libro favorito é o Principiño e tampouco é de díficil lectura.
Se eres quen penso que eres, grazas por correxir, ;))
Por certo, vou cambiar de nick porque a que eu pensaba tamén se chamaba Morayma!!!! E que estamos demasiado compenetradas. E o significado de Zuleima coma que non é moi apropiado, jaja.
ola!!!
pareceme un libro moi entretido!!polo seu vocabulario!!jaj
o principio de todo e o mellor!!jaj
pois iso pareceume un libro moi entretido e moi facil de ler.
recomendoo
dew
ola!
É un libro moi fácil de ler, que contén unha boa historia de amizade.
Recoméndoo porque te ensina o verdadeiro significado da amizade e porque se lee moi rápido.
Pois mais nada...
Chao
É un libro do mellorciño do que hay. Trata de moitas cousas co o amor e a amizade. Selene gustouche?
Ola!!!!
Pareceume un libro moi bo e fala sobre un tema tan inportane como e a amizade.
Recomendollo a todas a persoas que lles guste ler.
Moi boas.
pareceme un libro moi interesante , moi entretido e lese con moita facilidade.Recomendo que o leades,asi que veña!!!
A min paréceme que é un libro moi interesante,porque fala da amizade entre dúas persoas totalmente diferentes.Aínda que é un libro rápido de ler esconde moito.
ola!
O libro esta moi ben e paréceme moi interesante, eu recomendo lelo, xa que é moi sinxelo de ler, eu por exemplo lino nunha hora aproximadamente.O libro é moi económico e pódese comprar en calquera librería do pobo. Animádebos.
Moitos bicos a todos. Ata outra
E un libro moi bo,aínda que difícil
de ler.
Se non se fai unha lectura compresiva
eu lino o día antes do exame e non me
enterei de nada.
Recomendoo ainda que hai libros
mellores
a2
Ola!!! son Andrea, eu xa lin o libro e gustoume moito xa que é moi fácil de ler porque non ten un léxico complicado, ademais ten unha vantaxa que é moi curto e lese moi rápido...Eu recomendoo.
un bico Andrea..
o libro gustoume pola sua brevitud e a sua intensidade asi como o seu trasfondo con a dura infancia dun xudio que ten nun musulman a sua unica persoa de confianza. O libro recomendariao a todos as persoa que busquen un bo libro a poder ser curto.
O libro....é un libro moi interesante e entretido...
enseña moitas cousas sobre outras culturas e é fácil de ler..
persoalmente gustomu moitoo...
ola!!!
Pois a lactura do señor Ibrahim pareceume moi adecuada para rapaces da nosa idade.
E unha forma de ver a vida dunha maneira diferente e con un amigo moi peculiar de idade avanzada que xa viviu moito e coñece moi ven como vivir.
O final e un pouco triste pero recomendobolo!!!
Saudos
\RuBeN12/
ola!o libro q lemos esta avaliación para galego foi:O SEÑOR IBRAHIM E AS FLORES DO CORÁN!É un libro divertido e moi facil de ler.Resume como e a vida dun neo que acaba quedando orfo e o señor ibrahim o adopta.Recomenodollo aqueles que lle gusten os libros moi curtos e fáciles de ler.ADIOS!
Eu lin este libro para a asignatura de galego, gustoume e pareceume un libro que fala sobre as relixións e sobre a sociedade en xeral. É a historia de un neno chamado Moisés que foi abandonado pola nai e ós 11 anos polo pai. Moisés faise amigo do señor Ibrahim. Moisés ó ser abandonado polo pai que tres meses máis tarde suicidouse foi adoptado polo señor Ibrahim. O que máis me gustou foi como o señor Ibrahim e Moisés entendíanse tan be, a pesar de ser de idades e de relixións moi diferentes. Eu recoméndolle este libro a todo o mundo porque gustoume moito e de 0 a 10 eu poríalle un 9.
Boas!!A min o libro gustoume bastante, e pareceume unha lectura moi facil de ler. Ademais non ten ningunha palabra complicada nin nada.. É un bo libro, e o mais bo e que é curto^^ E xa non sei que mais dicir sobre o libro.. Bueno pois iso, que o recomendo! dew****
pareceme un libro moi entretido e moi dinamico conta una gran aventura que pasa un rapaz e un señor musulman chamado ibrahim.
Este libro é moi divertido e interesante.Gustoume porque é moi facil de ler, e a min enganchoume.
Trata a relixión dende un punto de vista cómico.
Non da moitos detalles sobre a vida do protagonista pero faste unha idea de como podería ser.
Recoméndolles este libro a todas as persoas que non lles guste moito ler porquepasase o tempo volando.
Hola
o libro gustoume, porque trata a relixión como algo secundario. É e moi interesante a relación etre o neno e o tendeiro.
recomendoo
adeus
A min pareceume un libro moi fácil de ler e que non ten difícil comprensión.
Ensínanos outra forma de ver a vida ante problemas cotiáns como é a morte dun ser querido ou a adopción...
Para ser unha lectura obrigatoria non está mal...xa que non é un deses libros con mil páxinas que non che din nada..nin un libro de seres non naturais..senón a historia dun neno que perde a súa infancia e que grazas ao señor Ibraim a volve a recuperar...
A min este libro gustoume moito porque reflexa moi ben as vidas dalgunhas fanilias e tamen reflexa moi ben o que pode chegar a sufrir un neno.
Recomendoo porque me gustou moito
e e moi facil de ler.
A min o libro gustoume moito porque é moi breve e ademais porque fala dunha das cousa máis importantes da vida que é a amizade.
Recoméndolle este libro á xente que lle guste ler cousa breves
*Nati*
e un libro breve e moi entretido ademais de dinamico no que conta una gran aventura dun rapaz e un musulman .
recomendoo
a min o libro non me gustou moito
ainda que o que mais me gustou do libro foi a sua berbidade.
a que mais me gustou foi cando o momo se vai de viaxe co señor ibrahim
nas :D o señor hibraim as 15`primeiras paxinas k son as k lein non lle encontreis sentido loxicamente :S :S non me acordei de leelo pero po lo k meterei e moi entretido, facil de leer y k che abre aspectos da vida que ainda estamos por coñecer ainda k non o lein bo lo recomendo atodo isto a ki deixo miña escasa opinion dww
O libro está moi ben.
É entretido, curto e fácil de ler.
Transmite unha gran mensaxe, como é unha amizade sen fronteiras de idade, cultura nin relixión.
Recoméndollo a todo o mundo. A todos.
vémonos
dew
Este libro persoalmente gustou moito, pola sua brevidade e pola sua maneira de transmitirnos algo tan importante como é a cultura doutras relixións(a musulmana e a xudía)
Reconmendollo a todo o mundo que lle gusta leer relatos breves pero moi entretidos!!
Adeus!!
Ola.
O libro que lemos en galego foi " O señor Ibrahim e as flores do Coran" .É un libro entretido ,moi facil de ler, xa que eu o lin nunha hora e aprendense moitas cousas.
Recomendovos que o leades.
Gústoume moito este libro, principalmente porque me fixo pensar, aínda que é un pouco triste e apesar de que a profe de Galego me dixo que non o entendín :( :(. E que a verdade como é curto parce que é moi fácil, pero quedei con algunhas dúbidas que non sei se é que non o entendín ou que son de libre opinión jaja
Recomendoo
Este libro gustoume.E moi entretido e fala das aventuras sexuais e sociais que vive un neno de 11 anos que é ignorado polo seu pai, que mais tarde se suicida.O neno protagonista marcha vivir co señor Ibrahim, que lle ensina a escoller a relixion, ensinandole as suas costumes, e tamen lle ensina Paris e a sua cidade natal.
ADEMAIS TEN LETRA GRANDE E É PEQUENO
RECOMENDOVOLO
Este libro gustoume moito,pola sua brevidade e forma de mostrarnos a vida de duas persoas de distinta relixión e forma de pensar as cousas.
ADEUS
A min o libro gustoume porque ademais de ser breve conta unha historia de duas persoas que teñen tan boa amizade que chegan a ser pai e fillo pero con tan mala sorte o señor ibrahim morreu e o outro quedou soio :D:D
Une histoire, une allégorie ou tout simplement un bouquet de sagesse avec poésie et enthousiasme. Sans jamais tomber dans le mélodrame, cette fable est une belle leçon d’humanisme et de tolérance. Un livre très tendre où l’on se laisse promener comme dans un conte.
Publicar un comentario