TAMÉN LEN con AMELIA TRONCOSO, RAFAEL ALBERTI E A AGRICULTURA

O venres 24 de Xaneiro tivemos a ben contar coa presenza de Amelia, a nai de Mar, alumna de 4ºB, que víu encantada a compartir con nós a lectura de varios poemas de Rafael Alberti (1902-1999), da súa obra "Marinero en tierra" (1924); e temos que dicir que foron moi ben escollidos e mellor lidos: con boa cadencia, sentindo os versos e enfatizando as palabras e a intención dun poeta que sabe chegar ao gran público, sen deixar de amosarnos ese ton de bravura que comparten o poeta gaditano e esta muller.

Lembrounos que Alberti estivo comprometido politicamente cun ideario comunista e tivo que exiliarse por mor da represión no contexto da Guerra Civil, primeiro a Arxentina e despois a Roma ata 1977, que volve a España. 

Elegía del niño marinero, El tonto de Rafael, La mala cristiana, El mar muerto, son algúns dos poemas lidos e solicitados por un público que quería máis.
Soe ler poesía, ve cinema europeo maís que americano, un dos autores que destaca é Tolkien e o seu libro favorito é todo un clásico: "A divina comedia" de Dante Alighieri. Gusta dos mundos oníricos, fantásticos, con final feliz a poder ser. Entre os poetas cita a Alberti, Neruda, Juan Ramón Jiménez, e Alberti claro.

Amelia traballa no "Centro de Formación e Experimentación agraria "Baixo Miño" en Entenza, como peón agrícola, onde experimentan con cultivos de horta, flores, froiteiras, vide... O seu traballo consiste en prantar diferentes sementes, como tomates, por exemplo, e coidar o seu crecemento, recolleita, etc. De todo ese proceso recollen datos: medidas, cor, etc, para elaborar estudos, sacar conclusións e informar aos agricultores. Porque ademais este é tamén un centrro de formación onde fan cursos de horticultura intensiva, poda de froiteiras, aproveitamento do monte, apicultura, agricultura ecolóxica, arte floral, etc. Hai 5 anos imparten un curso de produtos fitosanitarios (praguicidas), xa que a Xunta obriga a calquera que cultiva a terra a ter a protección necesaria ante certos produtos de uso. Pensa que é un traballo bonito pero duro.

Deixamos constancia da atractiva decoración do evento con froitos e hortalizas de temporada, ademais dos libros sobre o tema que axudaron a crear ambiente.

FORMACIÓN DE USUARIOS DA B.E.

Este curso canalizamos, unha vez maís, a Formación de Usuarios da B.E. na hora de PRINT, en 1º ESO. Acabamos por aceptar dende a práctica, que era máis efectivo facernos cargo directamente desta hora algún dos integrantes do Equipo de B.E. Asi que é a coordinadora da B.E. quen se ocupa de impartir esta hora en cada un dos 3 grupos de 1º. 

Comprobado está que para acadar unha aprendizaxe permanente e unha boa dinamización da biblioteca escolar, é necesaria non só a alfabetización lecto-escritora, senón tamén unha formación de usuarios da B.E. que se complemente coa alfabetización dixital e informacional. Todos estes conceptos que nos poden parecer un pouco confusos, forman parte da educación documental. Grazas a ela pretendemos ser capaces de manexar a información de forma autónoma, buscándoa, seleccionándoa, utilizándoa, transmitíndoa, avaliándoa e creando coñecementos, no día a día do traballo dos xóvenes, dende a biblioteca e xunto aos departamentos didácticos en cada centro escolar. A "Sociedade da Información" na que vivimos demanda este "aprender a aprender" como competencia necesaria para saber manexarse entre a enorme variedade de recursos e medios que temos a man, para poder ser uns usuarios informados e críticos.

http://usuariosformacion.blogspot.com.es/

O noso plan é traballar as 3 partes en que dividimos os contidos:

-Formación de usuarios- Unidade Didáctica I. (1º trimestre).

-Educación documental. Unidade Didáctica II. (2º trimestre)

-Alfabetización dixital. Unidade Didáctica III: Caderno de Bitácora.(2º/3º trims.).

Para aplicar a un:

Traballo de investigación ou proxecto interdisciplinar que permita desenvolver as habilidades para achegarse á información. (3º trimestre)

Estes procedementos nos permiten acadar o obxectivo principal que é formar como ususario e dar unha educación documental de base que poidan aplicar a calquera tarefa que implique unha busca de información por parte do alumnado. ademais de fomentar a lectura e o uso dos diferentes recursos da B.E., sen esquecer que se establecen as liñas de base para aprender a investigar e saber distinguir o que é fiable e o que non. Trátase de navegar e facelo con bo rumbo, como soemos dicir.

O contacto que se establece coa B.E. a través desta formación, dende o primeiro curso que os alumnos e alumnas chegan ao noso centro, soe ser moi fructífero e sempre nos serviu para facer canteira e atraer a colaboradores da B.E., a novos socios do Club de Lectura, etc.; en definitiva, a un alumnado que demanda e mantén vivo o espazo bibliotecario.

Os materiais que elaboramos e usamos na Formación de usuarios e na Educación documental están colgados no apartado correspondente da columna dereita deste blog. O Caderno de Bitácora (alfabetización dixital e informacional) está colgado na páxina web do IES Pedras Rubias.

Soemos establecer como actividade a elaboración dun "Catálogo de libros imaxinados" feito polos alumnos/as, clasificados onde corresponde segundo a CDU e etiquetados, que queda exposto na B.E. 

BEOWULF de David Rubín. DE MEDO!

O pasado sábado día 28 de decembro no Café La Historia de Vigo, e organizado pola librería BANDA DESEÑADA, tivemos a sorte de ter a David Rubín en persoa para compartir con el un informal e interesante intercambio de datos e impresións sobre o proceso creativo da súa última obra recén publicada, Beowulf. 

Asume o autor unha arriscada iniciativa creativa ao darlle forma e nova vida a un mito anglosaxón -considerado o poema maís antigo da literatura inglesa-, que revisita e recupera cunha linguaxe de hoxe, pero fiel ao mítico Beowulf. http://es.wikipedia.org/wiki/Beowulf

Non é a primeira vez que Rubín se achega a personaxes da mitoloxía antiga: nórdica, como neste caso, ou clásica; nada mellor para comprobalo que meterse nas páxinas da súa obra anterior El Héroe, editada en dous volumes, onde o protagonismo é dun dos heroes por excelencia: Hércules ou Heracles e os seus traballos, tamén actualizado con mestría por este debuxante e guionista galego considerado hoxe como un dos máis destacados autores de BD.

Podemos afirmar que Rubín sabe currarse con oficio e simpatía a promoción da súa obra. Ademais, pola tarde na librería Banda Deseñada, foi quen de firmar con grande amabilidade os exemplares que lle demandamos un montón de lectores. Na nosa biblioteca teremos á volta das vacacións o noso Beowulf adicado especialmente. 

Por todo isto creo que pode ser do voso interese achegarvos ás súas palabras aquí transcritas:

TAMÉN LEN con NATO E O SENTIDO DAS VIAXES

O xoves 19 de decembro o IES Pedras Rubias amaneceu "en obras," cheíño das sinalizacións,  obstáculos e moslestias que acompañan nestes casos.

Pero o  que se obraba era nada máis e nada menos que unha nova sesión do Tamén Len, que neste caso se preparaba deste xeito para recibir a visita de Nato, ou Fortunato Álvarez, o Concelleiro de Vías, Obras e Servizos do Concello de Salceda, quen, presentado por Lois (de 4º A), tivo a ben compartir con nós unha serie de pensamentos e fragmentos literarios a través dos que fixo unha fonda reflexión sobre a idea da viaxe. Elixiu varios autores sobre os que bascular e seguir un discurso que vai dende Castelao a Xabier DoCampo, pasando por Cunqueiro e Pessoa: a vida como viaxe, a viaxe da emigración ou do exilio, a viaxe como soño, as viaxes para volver e contalas..., sen esquecer a súa propia experiencia.

Á hora do debate deixou claro que é un home práctico, nada romántico. Fai honor ao seu nome e se considera un home afortunado.No seu traballo tenta manter as infraestruturas deste municipio en boas condicións e xestionar novas obras para mellorar os servizos aos cidadáns. O proxecto do que se sinte máis orgulloso é a humanización do centro urbano da Esfarrapada, ou obriñas pequenas que tamén son interesantes, como recuperar cruceiros, carballeiras, etc. O obxectivo é facer a vila para a xente, non para os coches.

Comenta que comezou a súa vida como lector dende pequeno, aínda que como lector público hoxe, pero agora sente que a política lle saque tempo para ler.

Estudou con beca en Tui e cando perdeu a beca, o pai díxolle que podería seguir se ía en bici todos os días. El non desistiu e así o fixo, ata que o pai se compadeceu e acabou pagándolle unha pensión.

Animou os alumnos e alumnas a facer do instituto un bo lugar a carón dos profesores.

Link issuu.com/biblosvivos/docs/texto_de_nato._tam__n_len._19_decem?e=1183732/6116798

016

016

           Ao longo deste 1º trimestre, e coroado pola exposición 016 que montamos dende a B.E. e dende os Departamentos de Orientación e CC.SS. para conmemorar o Día Internacional contra a Violencia de Xénero, tratamos de abordar esta tremenda problemática facendo visibles os feitos e analizando os factores que parecen estar na súa orixe, tentando facer as reflexións necesarias, porque dun xeito alarmante –como indican os datos sobre violencia machista en adolescentes- cada vez son máis as xóvenes que se ven afectadas por este conflito.

            O noso obxectivo é evidenciar  dita problemática de violencia e reforzar a educación na igualdade, na dignidade e no respecto para contrarrestala. O traballo foi abordado con diferentes actividades nos catro niveis da ESO.

            Antes queremos salientar que dende as materias de Educación para a Cidadanía en 2º ESO e de Ética en 4º ESO, foi requerida e valorada a participación do alumnado para recopilar as noticias de prensa que foron saíndo nos diferentes medios nos últimos meses, e poder cubrir con elas un muro extenso no corredor do noso institituto que  nos mostrase claramente a sensación real de estar ante o acontecer case diário de violencia machista que acaba, en moitos casos, coa morte das vítimas. A idea era a repetición, a cantidade, facela tan visible que  nos asombrara a súa magnitude, o seu goteo persistente, para darnos conta de que no fondo da nosa sociedade -aparentemente avanzada- existe algo fundamental por resolver, que pasa pola revisión e disolución do concepto de xénero e das relacións de dominio e as diferenzas que marca. Demostrouse o que nos temiamos: que ían ser moi frecuentes, demasiado frecuentes estes feitos, sobre os que escribimos con letras ben grandes –a xeito de selos profundos- os conceptos: REXEITO- DENUNCIO; e en lugar destacado o 016 como indicación informativa onde acudir en caso de necesitar consello e axuda.

            Unha vez traballada e debatida nas aulas esta problemática entre adolescentes, as conclusións ás que podemos chegar son:

- A positiva implicación, interese e sensibilización do alumnado

- A aclaración de conceptos trastocados, como por exemplo que, en xeral, os alumnos tiveran unha idea do feminismo relacionada co dominio ou superioridade da muller con respecto ao home e o rexeitaran, namentres que as alumnas tiñan máis clara a relación do feminismo coa busca da  igualdade entre homes e mulleres. Non deixa de ser preocupante a estas alturas comprobar esta de-formación do pensamento na maioría dos rapaces.

- A constatación de que as materias de Ética en 4º e de Educación para a Cidadanía en 2º, son necesarias porque constitúen unha parte fundamental na súa aprendizaxe como persoas e na concienciación social ante a igualdade, o respecto, a dignidade, o compromiso, etc.

- Non podemos deixar de ser críticos e promover unha denuncia ante a perda e distorsión destas materias na nova reforma educativa (LOMCE), onde podiamos ter o espazo e tempo necesarios para desenvolver estes contidos.

ACTIVIDADES PROPOSTAS PARA CONMEMORAR O 25 DE NOVEMBRO, DÍA INTERNACIONAL CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO

“ A violencia contra as mulleres deriva da desigualdade de poder entre homes e mulleres”. Inés Alberdi.

          

   . ACTIVIDADES 1º ESO

OBXECTIVO: Sensiblilización sobre conceptos e valores cara a construír unha sociedade en igualdade entre homes e mulleres e fometar o bo trato entre parellas novas.

ACTIVIDADE . XOGO DE CONCEPTOS.

ACTIVIDADE. VIOLENCIA DE XÉNERO NA ADOLESCENCIA . “Diario de Laura”.

                     Lipdub . “ AMOR SE ESCRIBE CON BUENOS TRATOS”.

                    http://www.youtube.com/watch?v=g0eegge0GGg

“DATAS E DATOS PARA LEMBRAR EN PÉ DE IGUALDADE...E NON ESQUECER O RESTO DO ANO.” M. Oliveira Malvar.

COORDINACIÓN: Orientación e Titoría

  .  ACTIVIDADES 2º e 3º ESO

OBXECTIVO: Sensibilización do alumnado e profesorado partindo da análise da realidade a través de noticias da prensa expostas no corredor e outras seleccionadas previamente polo profesorado. O tema central é a visibilización do incremento do maltrato entre adolescentes que perpetúan patrones sexistas. Como identificar estes sinais e a petición de axuda.

2º ESO

ACTIVIDADE

En parellas escoller unha noticia da exposición “O16” e expoñela aos compañeiros e compañeiras da clase.

3º ESO

ACTIVIDADE

En 3º curso da ESO estase seguindo o Programa de Mª José Urruzola “ Aprendendo a amar dende a aula” dende unha perspectiva coeducadora. Esta está integrada no Programa.

Análise, comentario e debate  na aula das noticias:

“ La violencia machista sobrevive en los jóvenes” El Pais.“Víctimas del machismo a los 15” El País.

SECUENCIACIÓN : 2 OU 3 SESIÓNS DE TITORÍA.

-Engadir que en Educación para a Cidadanía comentarán a curtametraxe de Icíar Bollaín “Amores que matan”, ademais doutras actividades relacionadas.

COORDINACIÓN: Biblioteca, Educación para a ciudadanía, Orientación e Titoría.

 . ACTIVIDADES 4º ESO

OBXECTIVO: Sensibilización e anáise das orixes e manifestacións dos signos de violencia de xénero. Figura do maltratador e da vítima.

ACTIVIDADE

Visionado da película “Te doy mis ojos”de Icíar Bollaín.

Desenvolvemento da Unidade Didáctica.

-Engadir que en Ética traballamos a fondo o tema da Violencia de Xénero, analizamos e comentamos artigos de prensa e contribuímnos a traer retallos de prensa para a exposición 016.

COORDINACIÓN: Biblioteca, Ética, Orientación e Titoría.


LIBROS RECOMENDADOS:

-ÁLVAREZ, Blanca. El puente de los cerezos. Madrid, Anaya, 2012.
-LIENAS, Gemma. O diario violeta de Carlota.Vigo, Galaxia, 2011
-LIENAS, Gemma. El diario azul de Carlota.Barcelona, El Aleph, 2010.
-LÓPEZ SALAMERO e CAMERO SIERRA, Myriam. La cenicienta que no quería comer perdices. Barcelona, Ed. Palneta, 2009.

-OLIVEIRA MALVAR, Mercedes.Datas e datos para lembrar en pé de igualdade...e non esquecer o resto do ano.Vigo. Concello de Vigo, 2011.
-SOUTO, Sonia. Aprendendo a previr a violencia de xénero.Vigo, A Nosa Terra, 2007.

-YOUSAFZAI, Malala e LAMB, Christina. Yo soy Malala. La joven que defendió el derecho a la educación y fue tiroteada por los talibanes. Madrid, Alianza Editorial, 2013.

TAMÉN LEN: con Fran Ojosnegros

Ten nome de tango, pero non: é un novo párroco en Salceda. O venres 22 de novembro visitounos para compartir con nós unha lectura e as súas vivencias. Demostrou que ten sentido do humor escollendo para ler con nós un  monólogo do "Club da Comedia", aínda que estivo a piques de inclinarse por un texto sobre socialismo, nunha liña máis seria. A presentación correu a cargo do profe de Relixión, Juan Carlos, bo coñecedor da súa laboura:

Bo día. É para min un gozo presentarvos a un amigo:

Francisco Javier Ojosnegros. Prefire que o chamen Fran, na súa época de estudante era coñecido por Ojosnegros (non é nome artístico como algúns pensaban,  é o apelido).

Naceu en Valladolid en setembro do 1975, o que queira saber a idade que calcule.

Naceu como galego aos oito anos e adoptou pouco a pouco a lingua de Rosalía e Castelao como a súa. Aos catorce anos entrou no seminario menor. Aos vinte e cinco licenciouse por Salamanca. Con vinte e seis anos ordenou sacerdote (din as malas linguas que deixando algún corazón roto, pero isto nunca se puido demostrar por unha comisión independente.)

Foi párroco de Crecente, Riveira, Quintela e Freixo. Profesor de relixión no Ceip Manuel Sieiro e en Valeixe- Touzosas.

Ten como adiccións coñecidas o acuarios (de laranxa) e o tabaco (LM). Entre as súas afeccións están a música, con grupos, quizá xa doutra época, como: Celtas cortos, Jarabe de palo...

Actual párroco de San Xurxo, da San Martiño da Picoña e de Santa María de Salceda, onde é veciño de María. É un bo lector. Déixovos coa súa lectura.

Fran explicounos entón que quixo escoller un texto que fose simpático e algo rompedor para transmitir que a lectura pode ser algo divertido e que nos axude a ver o mundo dende unha perspectiva crítica. Contounos que ás veces despois dun longo e esgotador día de actividades metíase na cama acompañado dun libro que o fixese durmir cun sorriso, deixando así  como último recordo no seu cerebro co día merecera a pena e que a vida, a pesar de moitos momentos duros, merece un sorriso.

Por iso escolle un monólogo do Club da comedia sobre as películas de Wal Disney.

Teño que engadir que a lectura resultou certamente divertida e rompedora e o diálogo posterior moi ameno.

 (Deixamos un enlace aos monólogos premendo en Club da Comedia)

ROSA DOS VENTOS: PARA NON PERDER O NORTE

Como este curso estamos a traballar baixo o lema das Viaxes -sexan reais ou imaxinadas- pensamos que non nos viría nada mal ter unha referencia que nos axudara a buscar o Norte.

Nada máis oportuno que unha magnífica Rosa dos Ventos, tanto se necesitamos saber que camiño tomar para chegar a algures, como se é para reforzar os nosos estudos. 

Nestes casos, sempre contamos coa inestimable axuda do compañeiro de Plástica, Nacho, que se pon mans á obra sen demora, nun pispás faise coa idea e a plasma así de ben, materializando os nosos desexos. Para que non andemos desnortados.

PROXECTO EUROPEO ARBAX: CONTRA O ACOSO ESCOLAR, RACIAL E A XENOFOBIA

Dende xaneiro de 2012 ata decembro de 2013 estase a desenvolver o Proxecto Europeo denominado ARBAX (Against racial bullying and xenophobia). É un proxecto multilateral financiado pola Unión Europea a través do Programa de Aprendizaxe Permanente.

Se entrades no seu sitio web podedes comprobar que hai documentos en varios idiomas, e concretamente está colgado un documental de RTVE La cadena del silencio, que pode ser de interese e que traemos aquí.
Ademais a Consellería de Educación ven de presentar un video xogo sobre acoso escolar. en 3D, interactivo e lúdico para axudar a combater o acoso nos centros escolares.

Novembro de Medo

Para celebrar o Samaín -puxémoslle "patas á Calixtina"- e estes días temos expostos no corredor os libros e filmes que rescatamos e desempoamos do noso fondo bibliotecario. Algúns deles mostran un aspecto usado e outros menos, unhas son novas edicións e outras vellas, pero de todos eles emana un non sei que inquietante, tanto a través dos resumos que falan do seu contido, como das imaxes das súas portadas, que fan que un calafrío nos percorra e queiramos saber máis sobre esas terroríficas historias que son capaces de conseguir que se nos meta o medo no corpo. Cos autores clásicos e cos novos...

Aí os tedes para elixir con cal queredes tremer, neste mes en que o frío empeza a meterse tamén nos miolos e invita a taparse baixo unha manta ao abrigo da lectura ou do cinema.

E para que non esquezades o significado do Samaín e de Halloween, van estes enlaces. http://es.wikipedia.org/wiki/Halloween http://es.wikipedia.org/wiki/Samhain

Tamén Len con Viviana Monterde

Hoxe abriu o primeiro Tamén Len do curso 2013-2014 a mestra Viviana Monterde, do colexio de Primaria Altamira.

 Para compartir connosco algunha lectura inclinouse por un libro que lle serviu para traballar fragmentos nas aulas cos nenos e nenas de primaria con bos resultados e que considera particular e divertido, pois fala de aprendizaxes varias cun ton cómico. Foi escrito por Antonio Lara "Tono", un humorista que traballou en "La Codorniz" e outros xornais ou revistas e foi escritor ocasional que publicou este libro nos anos 80 co título "Diario de un niño tonto". Nel refírese aos adultos que se comportan como nenos. O autor escribe dende o cotidiá e o evidente para darlle a volta e facer relatos bastante surrealistas que xogan coas palabras e os equívocos. 

As novas alumnas de 1º ESO, Sara e Carmen, fixeron a presentación

No momento do coloquio Vivi expresou que os seus libros preferidos son as novelas históricas. Gústoulle especialmente "El sanador de caballos" de Gonzalo Giner, e recomendounos aos xóvenes ler a Alberto Vázquez Figueroa. Compartiu tamén o seu gusto polas viaxes dende nova, xa que se fixo monitora de tempo libre nos Pirineos e relatou experiencias arriscadas na montaña. De ser unha nena tímida pasou a converterse nunha persoa que se empeñou en facer o que lle gustaba e en conseguir levalo a cabo. Confesa que se propuxo ser  mestra e está a facer o que lle gusta.

Colaboramos nesta actividade co Dpt. de Lengua Española

"Viaxe á lúa" de Georges Méliès

VIAXE Á LÚA. GEORGES MÉLIÈS

            Estes meses na capital. Madrid- está aberta unha exposición que está a ter moita sona e da que os visitantes saen entusiasmados. Trátase de mostrar o xenio e inxenio que un dos pioneiros do cinema deixou no seu filme máis coñecido; “Viaxe á lúa”, cuxas imaxes xa forman parte do noso imaxinario colectivo, do noso patrimonio cultural: esa lúa vella con engurras, que mostra o seu rostro contrariado cando ese foguete queda escachado no seu ollo.

            Méliès foi un mago, un adiantado á súa época, elaborou un cinema como entretemento para divertir ao gran público que acodía atónito ao visionado dos primeiros filmes. Abriu o camiño dos efectos especiais, feitos segundo os avances técnicos de cada época, e a un cinema que sempre tería esa inquedanza de querer mirar a un futuro imaxinado, inventado, intuído...

BIBLIOTECA CALIXTINA, LEMA DO CURSO 2013-2014:

“VIAXES REAIS, VIAXES IMAXINADAS.”

            Pensando, pensando e relacionando ideas, unhas leváronnos a outras e pareceunos que sería interesante ter como lema da B.E. ao redor do cal poderiamos facer xirar moitas das actividades deste curso, “Viaxes Reais, Viaxes Imaxinadas.”

            É un lema suxestivo que nos invita a movernos, a saír, a contactar, a coñecer, a comunicarnos con outros lugares e culturas, con espazos de aquí e de acolá, tanto se falamos de pisar terra e facer por ela itinerarios, como de emprender traxectorias tan lonxanas e exóticas como queiramos; sexa dende a realidade, dende o virtual ou dende a poderosa arma da imaxinación, que sabemos que nos permite soñar e viaxar, se cadra, sen saír da propia estancia onde moramos.

            Aí están as conversas onde se intercambian experiencias, as cancións, os libros ou o cinema como soporte de historias que nos levan a mergullarnos en viaxes tan esperanzadas como inesperadas, que nos poden sorprender e, como non, apaixonar.

                    Viatge a Itaca, poema de Kavafis adaptado, na voz de Lluis Llach

I

Cuando salgas para hacer el viaje hacia Itaca
has de rogar que sea largo el camino,
lleno de aventuras, lleno de conocimiento.
Has de rogar que sea largo el camino,
que sean muchas las madrugadas
que entrarás en un puerto que tus ojos ignoraban
que vayas a ciudades a aprender de los que saben.
Ten siempre en el corazón la idea de Itaca.

Has de llegar a ella, es tu destino
pero no fuerces nada la travesía.
Es preferible que dure muchos años
que seas viejo cuando fondees en la isla
rico de todo lo que habrás ganado haciendo el camino
sin esperar a que dé más riquezas
Itaca te ha dado el bello viaje
sin ella no habrías salido.
Y si la encuentras pobre, no es que Itaca
te haya engañado.
Sabio como muy bien te has hecho
sabrás lo que significan las Itacas.

II

Más lejos, tenéis que ir más lejos
de los árboles caídos que os aprisionan.
Y cuando los hayáis ganado
tened bien presente no deteneros.

Más lejos, siempre id más lejos,
más lejos del presente que ahora os encadena.
Y cuando estaréis liberados
volved a empezar nuevos pasos.

Más lejos, siempre mucho más lejos,
más lejos, del mañana que ya se acerca.
Y cuando creáis que habéis llegado,
sabed encontrar nuevas sendas.

III

Buen viaje para los guerreros
que a su pueblo son fieles
favorezca el Dios de los vientos
el velamen de su barco
y a pesar de su viejo combate
tengan placer de los cuerpos más amantes.

Llenad redes de queridos luceros
llenos de aventuras, llenos de conocimiento.
Buen viaje para los guerreros
si a su pueblo son fieles
y a pesar de su viejo combate
el amor llena su cuerpo generoso
encuentren los caminos de viejos anhelos
llenos de aventuras, llenos de conocimiento

                      

            Aquí estamos, abertos a seguir camiños e aventurarnos por sendas que nos conduzan tanto ao interior como ao exterior das cousas, dos lugares e das persoas.

            E aínda máis, porque quizá poidamos surcar outras dimensións e facer viaxes espaciais, astrais, a calquera ficción ou dimensión que sexamos capaces de imaxinar; incluída unha realidade mellorada. Como tamén podemos facelo en tempo real,  achegármonos ao pasado ou viaxando ao futuro.

            Todo isto e maís está nas nosas mans, como adoita dicirse, pero sobre todo nas nosas cabezas e nas nosas pegadas. Porque non podemos menos que entender a propia vida como unha viaxe, onde o traxecto é o que nos enriquece, é o importante para chegar a onde nos propoñemos, que é o propio camiño en si...

                    Como podedes ver e escoitar, aquí van algunhas das cancións que nos inspiran, pero cada un de vós pode elixir e compartir as que consideredes do voso gusto realcionadas con estas ideas.

A viaxe dun libro: Viaxe a Nepal con David Rodríguez Amil, profesor de matemáticas.

Incluímos unha nova experiencia nesta serie que denominamos "A viaxe dun libro", que desta volta nos brinda o profesor de matemáticas e incansable viaxeiro, David Rodríguez Amil, a quen agradecemos que quixera compartir con nós as súas experiencias de grandes viaxes e que, da súa man, nos levara por magníficos itinerarios en Vietnam, Etiopía, Alxeria, e agora no Himalaia. 

Deixamos un enlace á sesión do Club de Lectura que fixemos hai uns días, onde nos falou "Sobre unha montaña, un tipo e un libro". Quixemos agasallalo cun libro de viaxes de Javier Reverte sobre o Amazonas, "El río de la desolación", e cun caderno apropiado onde poida seguir a escribir os seus "diarios de viaxe". 

Mais é el quen nos fala doutro libro que viaxou con el a un dos lugares máís elevados, duros e enigmáticos...

------------------------------*-------------------------------

"Hacía ya unos cuantos meses de mi último viaje al Himalaya. Desde entonces había estado dándole vueltas a toda aquella nueva cultura que me había encontrado allí; El budismo, las montañas, la hégira del pueblo tibetano hacia otras tierras.

Una buena amiga, bastante versada en el tema, me regaló el libro para mi próximo viaje a Nepal: El tercer ojo.

En pleno invierno, en el Himalaya nepalí, el día es corto y la temperatura exterior en cada refugio es muy, muy baja. Es entonces cuando, con muchas horas de oscuridad por delante, te refugias en tu libro. Sus páginas te desvelan cosas que ves a tu alrededor, entiendes un poco mejor aquella mirada afable del pastor de yaks que te cruzaste durante la larga jornada de caminata, o la amabilidad de aquella familia que te invitó a tomar un té salado en su casa.

El libro cuenta una historia y tú la devoras. Allí, en aquella “habitación” a la ténue luz de la estufa que te calienta mientras la nieve cae en el exterior, pones cara a todos esos personajes que van apareciendo. En tu imaginación, aquel monje budista tiene la cara del dueño del refugio, el aprendiz se te antoja similar al niño que comió a tu lado rodeado por su familia. Los templos que se mencionan en el libro, las “lamaserías” están aquí, las ves, las sientes a cada paso que das. Ni siquiera tienes que imaginarte las túnicas de los monjes, las ves ahí delante de ti, las tocas, las hueles cuando se acercan a ti para saludarte o te abrazan.

En fin, cada día recreas lo que has leído de noche, o cada noche rememoras leyendo lo que te ha sucedido durante el día, el viaje aporta experiencias al libro y el libro enriquece el viaje".

                                                  Salceda de Caselas, Curso 2012-2013

Nota: Todas as fotografías de Nepal pertencen a David Rodríguez Amil.

Tamén len 50... co alcalde Marcos Besada

Para rematar este curso de interesantes sesións mensuais de lecturas e conversas compartidas con diversas persoas da contorna, e coincidindo coa sesión número 50 do Tamén Len, que mellor que volver a contar coa presenza compracida do alcalde de Salceda, Marcos Besada, que sempre tenta acudir á nosa chamada para colaborar nas actividades que lle propomos.

Foi inaugurado o acto pola música dos expertos gaiteiros Aitor e Christian, alumno e exalumno respectivamente. Seguiu a presentación feita para esta ocasión tan especial, polo verbo ilustrado de José Luis, o noso mestre-bibliotecario e artífice destas sesións que teñen tan longa vida, quen encantado segue a colaborar con nós sempre que llo demandamos.

A mención teatral ao gran Calderón de la Barca e o seu “alcalde de Zalamea” -ese drama de honor e xustiza do século XVII- serviu para  elaborar un paralelismo ou reflexión de alcalde a alcalde nestes tempos tan difíciles, a así presentar ao noso invitado.

Marcos Besada, fixo unha axeitada elección ao vir co libro de Vicente Risco, “O porco de pé”, entre as mans. Destacou esta lectura que para el é moi significativa porque fala da perda de valores desvirtuados pola ambición do diñeiro, sendo estes vicios sociais xerados polo mal uso do poder criticados con burla polo autor.

Chegado o turno de preguntas, as demandas ao alcalde dominaron a escena, que con amabilidade, humor e boas intencións contestou. Marcos Besada demostrou ser un conversador infatigable e apaixonado falando de plans culturais e educativos que defende firmemente para este municipio, promovendo unha recuperación e apertura de diferentes liñas de investigación sobre a historia local.

Grazas a todos/as pola vosa presenza e participación.